Neplodnost je problem koji u današnje vrijeme dešava jednom od šest parova. Svakako, neplodnost je problem koji kod neki parova može biti otklonjen sa manje agresivnim mjerama. Sa druge strane, kada su u pitanju nešto komplikovanije situacije, IVF tretman je neophodan.
IVF predstavlja metodu asistirane reprodukcije pri čemu se jajna stanica i spermatozoid oplode u laboaratoriji (izvan ljudskog tijela), te se potom dobijeni embrion prenosi u maternicu.
In vitro fertilizacija je najčešći izbor kod žena koje imaju potpuno blokirane ili oštećene jajovode, ili kod muškaraca koji imaju smanjem broj spermatozoida ili njihovu smanjenu pokretljivost, uključujući i one koje su imali vazektomiju ili prethodne operacije. IVF tehnika se koristi i kod žena koje imaju endometriozu, u slučaju izostanka ovulacije, kao i kod onih koje nisu odgovorile na manje agresivne tretmane. IVF je također izbor u slučaju neobjašnjenih uzroka izostanka začeća prirodnim putem.
Proces: Jajne stanice se uzimaju iz jajnika manjom hirurškom procedurom i dovode u kontakt sa pripremljenom spermom u visoko kontrolisanim laboratorijskim uslovima ili se pojedinačni spermatozoid unosi u jajašce (ICSI metoda) da bi se postigla oplodnja. Određen broj embrija koji nastaju kao rezultat navedenog procesa, se potom prenose u maternicu putem katetera koji prolazi kroz grlić sa ultrazvučnim navođenjem. Dodatni embrioni koji se razviju mogu biti zamrznuti (krioprezervacija) za buduću upotrebu.
In vitro fertilizacija je u sadašnjosti postala jako siguran i efikasan proces. Stopa trudnoća je više nego stopa trudnoća koja se postiće prirodnom oplodnjom, iako je stopa spontanih pobačaja IVF trudnoća otprilike ista kao i u slučaju prirodnih (osim kada se izvrši sveobuhvatni hromozomski pregled, u kojem slučaju je procenat pobačaja niži).
Ukratko, IVF tretman funkcioniše ovako:
Daju se određeni lijekovi koji stimuliraju jajnike da bi proizveli povećan broj jajnih stanica. Razvija se personalizirani protokol na temelju dobi žene, medicinske historije i rezultata hormonalnih i ultrazvučnih pregleda. Osoba koja prolazi kroz ova proces je pod stalnim nadzorom uz pomoć serije ultrazvučnih pregleda i krvnih pretraga. Kada jajne stanice dosegnu određen stepen zrelosti, izvlače se putem manje hirurške intervencije koja se obavlja pod intravenoznom anestezijom. Nakon toga, samu tekućinu pregledaju iskusni embriolozi i vrši se izolacija jajnih stanica. Nakon toga, uzorak sperme se izdvaja iz ejakulata i pažljivo priprema u tečnosti pod laboratorijskim uslovima.
Kod konvencionalnih inseminacijskih tehnika, dopušta se da specifična koncentracija spermatozoida oplodi jajašca u laboratorijskim uslovima. U drugim situacijama, pojedanični spermatozoid se ubacuje u jajašce putem procedure poznate kao ICSI (intracitoplazmična injekcija spermatozoida).
Nakon nekih 18 sati, oplodnja se može dokumentirati. Embrioni se potom inkubiraju u određenoj kulturi u strogo kontrolisanom laboratorijskom okruženju – tri do pet dana. U tom vremenskom periodu, dogovoreni broj embrija se prenosi u maternicu putem bezbolne ultrazvučne procedure, dok se dodatni embriji zamrzavaju. Test trudnoće se obavlja 9 do 11 dana nakon transfera embrija.
Ciklus IVF tretmana uključuje: kontrolisanu hiperstimlaciju jajnika, izvlačenje jajnih stanica, oplodnju, embrio kulturu, transfer embrija i zamrzavanje ili krioprezervaciju embrija.
